Pan Piotr jest profesjonalistą a współpraca to czysta przyjemność. Uzyskanie kredytu hipotecznego przebiegło szybko i sprawnie. Po rzeczowej rozmowie zostały nam przedstawione rozwiązania dobrane do naszych potrzeb i możliwości. Na każdym etapie byliśmy informowani o statusie sprawy, żadne nasze pytanie nie pozostało bez odpowiedzi.Czego uczy nas nazwanie Jezusa dziedzicem?Trynitarze z lubością dywagują nad „podobieństwem określeń” odnoszonych się zarówno do Boga Ojca, jak również do Pana to – według nich – uzasadniać dogmat trynitaryzmu, chociaż nie zastosowano żadnego takiego tytułu do rzekomej trzeciej osoby „Ducha Świętego”.W tym wpisie zwrócimy uwagę, że trynitarze sprytnie przemilczają fakty związane z biblijnymi zwrotami odnoszonymi tylko i wyłącznie albo do Boga Ojca, albo tylko do Pana Jezusa, zwrotami, które wykluczające możliwość uznania Ojca i Syna za tego samego jednego Boga!Takim przykładem jest chociażby zwrot “dziedzic“, zastosowany w liście Hebrajczyków 1:2, do Pana Jezusa,“Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat”Kim jest dziedzic?Nie musimy tego zgadywać. Jest nim nasz Pan Jezus Chrystus. Czytelnicy Pisma Świętego doskonale wiedzą, że takiego określenia nigdy nie użyto w stosunku do Boga Ojca czy też do Ducha uczymy się analizując zwrot dziedzic użyty w stosunku do “Syna Bożego”?Zwróćmy uwagę na przypowieść opisaną w Marka 12:1-8 (BT), gdzie Pan Jezus wyraźnie utożsamił sam z siebie z „DZIEDZICEM”, a Boga z właścicielem winnicy.“I zaczął im mówić w przypowieściach: “Pewien człowiek założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał tłocznię i zbudował wieżę W końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. W odpowiedniej porze posłał do rolników sługę, by odebrał od nich część należną z plonów winnicy. Ci chwycili go, obili i odesłali z niczym. Wtedy posłał do nich drugiego sługę; lecz i tego zranili w głowę i znieważyli. Posłał jeszcze jednego, tego również zabili. I posłał wielu innych, z których jednych obili, drugich pozabijali. Miał jeszcze jednego, ukochanego syna. Posłał go jako ostatniego do nich, bo sobie mówił: “Uszanują mojego syna”. Lecz owi rolnicy mówili nawzajem do siebie: “To jest dziedzic. Chodźcie, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze”. I chwyciwszy, zabili go i wyrzucili z winnicy.”Czy właściciel winnicy przyszedł osobiście rozliczyć się z nieuczciwymi dzierżawcami? Nie!Właściciel winnicy, którym jest BÓG, posyła wielu sług, którzy są znieważani, bici a nawet uśmiercani. Gdy nie przynosi to efektu, właściciel winnicy postanawia posłać jeszcze swojego syna zgodnie z tym jak czytamy: “Miał jeszcze jednego, ukochanego syna. Posłał go jako ostatniego do nich, bo sobie mówił: “Uszanują mojego syna“.Z tej przypowieści jednoznacznie wynika, że dziedzicem jest Jezus Chrystus, którego to Bóg posyła z misją odzyskania utraconej winnicy. Zwróćmy uwagę, że to nie Bóg osobiście przybywa na Ziemię. Bóg posyła najpierw proroków a w ostateczności swojego Syna!Gdyby Jezus był częścią Boga w zasadzie sam by przyszedł do winnicy. Z przypowieści jednak wynika, że Bóg posłał do nich swojego dziedzica!Antytrynitarzy nie dziwi więc biblijny tekst z Hebrajczyków 1: 2 mówiący, że Bóg Jezusa: “… ustanowił spadkobiercą wszystkich dóbr … (Biblia Poznańska czy jak oddaje to większość przekładów “dziedzicem“.Co oznacza słowo ‘dziedzic”?Według słownika języka polskiego „PWN” to «osoba przejmująca coś po kimś».Co ciekawe „dziedzicowi” własność nie przypada „z natury”, ale zostaje mu ona przyznana w oparciu o decyzję Ojca lub też na mocy obowiązującego liście do Galatów 4:1 (BW) na temat dziedzictwa powiedziano:“A mówię: Dopóki dziedzic jest dziecięciem, niczym się nie różni od niewolnika, chociaż jest panem wszystkiego”Jeśli założymy istnienie “Trójcy Świętej”, to Pan Jezus „od zawsze” byłby właścicielem dóbr i nie potrzebowałby oczekiwać na „dziedziczenie” czegokolwiek!Ojciec „ustanawia”, „daje” Synowi: władzę i dobra. Syn nie ma ich od początku, od zawsze. Syn jest „ustanowiony”, „otrzymuje” dopiero w pewnym czasie ustalonym przez Ojca swoje to werset 4, z Hebrajczyków 1 rozdziału jeśli chodzi o temat „odziedziczonego przez Pana Jezusa, imienia”!Zwróćmy na niego uwagę w kilku przekładach:(Biblia Poznańska Stał się tym wyższy od aniołów, że odziedziczył imię wybitniejsze niż oni.(BT-2 On o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile odziedziczył wyższe od nich imię.(Bw I stał się o tyle możniejszym od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył imię.(KUL – o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile odziedziczył wyższe od nich od aniołówJaki byłby sens informowania Hebrajczyków, że Jezus jest wyższy od aniołów zakładając, że jest częścią Boga!Zwrot “o tyle …o ile” wskazuje na wyższość Jezusa od aniołów, co by było niepoprawne a wręcz bluźniercze, gdyby Pan Jezus był samym Bogiem! Jaki byłby sens udowadniania, że Bóg jest ponad aniołami!?Jeżeli jednak założymy, że Pan Jezus jest jednym z wielu synów bożych, i to, że to On został ustanowiony dziedzicem, to ten werset oraz zwrot “o tyle …o ile”, nabiera sensu. Autor listu wyjaśnia w nim wyższość Jezusa nad innymi “synami bożymi”.Bóg Ojciec jest Tym, który ma prawo wywyższyć tego, którego ustanawia dziedzicem, i daje swemu dziedzicowi imię przewyższające inne imiona. (Pamiętajmy o tym, że w imieniu „Jezus” zawarte jest imię Boga Ojca „Zbawienie od Jahwe”).To Bóg Ojciec daje polecenie aby na imię „DZIEDZICA” przyklękło wszelkie kolano!To Bóg Jahwe daje władzę , szacunek i moc, swemu dziedzicowi i „jednorodzonemu Synowi”!Ten SYN, DZIEDZIC, – nie ma tej władzy, tego imienia „od zawsze”, a tak musiało by być gdyby Pan Jezus był drugą osobą Trójcy Świętej!Te proste prawdy wynikają z Biblii i są wyraźnym zaprzeczeniem filozofii trynitaryzmu!Ciekawe jest też to, że trynitarni znawcy Biblii, apologeci trynitaryzmu chętnie piszący o podobieństwach pewnych tytułów, które Biblia odnosi do Ojca i do Syna – zupełnie pomijają fakt istnienia wielu zwrotów czy tytułów, które odnoszą się tylko do Boga Ojca albo tylko do Pana Jezusa. Te biblijne tytuły wyraźnie zaprzeczają prawdziwości atanazjańskiego wyznania wiary (na którym oparty jest dogmat o Trójcy Świętej)!Zastanów się chociażby nad zwrotem „Bóg Najwyższy” lub “Bóg Wszechmocny”, które w Piśmie Świętym zastosowano tylko i wyłącznie do Boga Ojca. Pisarze biblijni nigdy tych określeń nie użyli do Jezusa czy Ducha „jednorodzony”, „pierworodny wszelkiego stworzenia”, „Mesjasz”, arcykapłan – zastosowano w Pismach wyłącznie do Pana Jezusa. (Pisaliśmy już wcześniej o tej sprawie winnym komentarzu tyczącym tytułu „Arcykapłan” odniesionego tylko do Pana Jezusa).Pokrewne tematyCzego nas uczą teksty mesjanistyczne Starego Testamentu? – Łukasza 24:44Jezus jako Baranek Boży – Jana 1:29Wola Boga a wola Pana Jezusa – Jana 6:38Jezus “Sługa Jahwe” – Izajasza 42:1 Piotr Jacoń dowiedział się o transpłciowości swojego dziecka pod koniec września 2020 roku. Coming out córki nakłonił dziennikarza TVN24 do pochylenia się nad losem osób, które
15.10.2018 Matematyka Szkoła podstawowa verified rozwiązane • sprawdzone przez eksperta pan piotr jest wyższy od swojego syna dokładnie o 1 m. gdyby pan piotr był o 15 cm niższy to byłby 2 razy wyższy od syna. jakiego wzrostu jest syn pana piotra? Reklama Ta odpowiedź została sprawdzona przez Eksperta question 86 osób uznało to za pomocne Damato
Jezus Chrystus — umiłowany Syn Boży „Oto również głos z niebios rzekł: ‛Ten jest moim Synem umiłowanym, którego uznałem’” (MATEUSZA 3:17). 1, 2. (a) Jakiej prostej prawdy o Bogu Wszechmocnym i Jezusie Chrystusie naucza Biblia? (b) Co natomiast utrzymują religie chrześcijaństwa? JEZUS Chrystus w wieku 30 lat został ochrzczony przez zanurzenie w wodzie. Kiedy z niej wychodził, z nieba dał się słyszeć głos: „Ten jest moim Synem umiłowanym, którego uznałem” (Mateusza 3:17). Głos ów pochodził od Boga. Innym razem Jezus powiedział w modlitwie: „Ojcze, uwielbij imię swoje!” Po tych słowach głos Boży z nieba odrzekł: „I uwielbiłem, i jeszcze uwielbię” (Jana 12:28, Biblia warszawska [przedtem znana jako Nowy Przekład Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego albo NP]). 2 Z relacji tych nawet dziecko zrozumie, że wszechmocnego Boga i Jezusa Chrystusa łączą podobne stosunki jak ziemskiego ojca z jego ukochanym synem, a więc dwie różne osoby. Tymczasem religie chrześcijaństwa zaprzeczają tej prostej i oczywistej prawdzie biblijnej. Twierdzą, iż Jezus Chrystus jest wręcz Bogiem Wszechmocnym, drugą osobą Trójcy, w skład której jako trzeci wchodzi duch święty. 3. Co świadczy o zamęcie wywołanym nauką o Trójcy? 3 Nauka ta wywołała niemały zamęt w umysłach wyznawców chrześcijaństwa. Między innymi dlatego w dziele pt. New Catholic Encyclopedia nazwano dogmat o Trójcy tajemnicą. W gruncie rzeczy wprawia on w zakłopotanie nawet duchownych, gdyż w tejże encyklopedii podano również: „Niewielu jest wykładowców teologii trynitariańskiej w seminariach rzymskokatolickich, którzy nie musieli przy takiej czy innej okazji odpowiadać na pytanie: ‛Ale jak głosić naukę o Trójcy?’ I chociaż pytanie to świadczy o zakłopotaniu studentów, prawdopodobnie świadczy zarazem o nie mniejszym zakłopotaniu ich profesorów”. 4. Czego w kościołach oficjalnie naucza się o Trójcy? 4 Wspomniana nauka, wywołująca takie zaniepokojenie, jest podstawowym dogmatem zarówno katolicyzmu, jak też protestantyzmu. The Catholic Encyclopedia wyjaśnia: „Termin Trójca służy do określenia głównej doktryny religii chrześcijańskiej (...). Tak więc mówiąc słowami atanazjańskiego symbolu wiary, ‛Ojciec jest Bogiem, Syn jest Bogiem i Duch Święty jest Bogiem, a mimo to nie ma trzech Bogów, tylko jest jeden Bóg’”. Na pewnej rozprawie sądowej przeciwko Świadkom Jehowy w Grecji przedstawiciele greckiego Kościoła ortodoksyjnego podobnie oświadczyli: „Fundamentalną doktryną chrystianizmu, wyznawaną przez wszystkich chrześcijan (...) bez względu na odłam czy zasadę wiary, jest (...) nauka o Trójcy, to znaczy o jednym Bogu w trzech Osobach”. Duchowni tego Kościoła twierdzili ponadto: „Chrześcijanami są ludzie, którzy Chrystusa uznają za Boga”. Utrzymywali też, że kto odrzuca Trójcę, ten nie jest chrześcijaninem, tylko heretykiem. 5, 6. Dlaczego powinniśmy znać prawdę na ten temat? 5 Gdyby się jednak okazało, że ta „fundamentalna” nauka chrześcijaństwa jest kłamstwem, a nie prawdą, rzecz przedstawiałaby się na odwrót. Prawdziwi chrześcijanie by ją odrzucali. Trzymaliby się jej natomiast odstępcy od chrystianizmu. A co czeka takich odstępców? W ostatniej księdze Pisma Świętego, zawierającej „objawienie od Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg”, tak czytamy o ludziach, którzy nie zasługują na życie wieczne w Królestwie Bożym: „Na zewnątrz pozostają psy i ci, którzy uprawiają spirytyzm, oraz rozpustnicy i mordercy, i bałwochwalcy, jak też każdy, kto się lubuje w kłamstwie i w nim trwa” (Objawienie 1:1; 22:15). 6 Sprawa jest poważna, toteż warto wiedzieć, skąd się wywodzi pojęcie Trójcy i dlaczego zostało wprowadzone. Kto w gruncie rzeczy jest za to odpowiedzialny? Co na ten temat mogą powiedzieć współcześni bibliści? Zanim jednak rozpatrzymy te zagadnienia, zbadajmy dokładniej, czego uczy natchnione Słowo Boże (2 Tymoteusza 3:16, 17). Nie ‛Bóg Syn’, tylko „Syn Boży” 7. Co na temat osoby Jezusa wyjawia bezstronne rozpatrywanie Biblii? 7 Jezus nigdy nie rościł pretensji do tego, jakoby był Bogiem Wszechmocnym. Potwierdzi to każdy, kto bezstronnie przeanalizuje treść Biblii, nie poddając się wpływowi z góry ukształtowanych poglądów na Trójcę. Na przykład w Ewangelii według Jana 3:16 zanotowane są następujące słowa Jezusa: „Bóg bowiem tak bardzo umiłował świat, że dał swego Syna jednorodzonego”. Zaledwie dwa wersety dalej Jezus ponownie oświadczył, że jest „jednorodzonym Synem Bożym” (Jana 3:18). Kiedy Żydzi oskarżyli go o bluźnierstwo, odrzekł: „Do mnie, którego Ojciec uświęcił i wysłał na świat, mówicie: ‛Bluźnisz’, gdyż powiedziałem: Jestem Synem Bożym?” (Jana 10:36). Jezus nie mówił, że jest ‛Bogiem Synem’, lecz nazwał siebie „Synem Bożym”. 8. Jakie świadectwo dał oficer rzymski oraz towarzyszący mu żołnierze? 8 Kiedy Jezus umarł, nawet stojący w pobliżu żołnierze rzymscy wiedzieli, iż nie był on Bogiem: „Setnik i ci, którzy z nim byli i strzegli Jezusa, ujrzawszy trzęsienie ziemi i to, co się działo, przerazili się bardzo i rzekli: Zaiste, ten był Synem Bożym” (Mateusza 27:54, Bw). Nie orzekli: ‛Ten był Bogiem’, ani: ‛Ten był Bogiem Synem’, gdyż Jezus razem z uczniami głosił otwarcie, że jest Synem Bożym, a nie Bogiem Wszechmocnym w ludzkiej postaci. 9, 10. Jakie wymowne świadectwo dano w Ewangeliach na temat stosunku Jezusa do Boga? 9 Ewangelista Mateusz informuje, że po chrzcie Jezusa sam Bóg poświadczył, iż uznaje go za swego umiłowanego Syna (Mateusza 3:17). Inni pisarze biblijni zanotowali to podobnymi słowami. Marek napisał: „Rozległ się głos z nieba: Tyś jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem” (Marka 1:11, Bw). Łukasz podał: „Głos doszedł z nieba: ‛Tyś mój Syn umiłowany; ciebie uznałem’” (Łukasza 3:22). A Jan Chrzciciel, który zanurzył Jezusa, wyznał: „Dałem świadectwo, że ten [Jezus] jest Synem Bożym” (Jana 1:34). A zatem sam Bóg, wszyscy czterej ewangeliści oraz Jan Chrzciciel wyraźnie stwierdzają, że Jezus jest Synem Bożym. Jakiś czas później, w chwili przemienienia Jezusa, miało miejsce podobne zdarzenie: „Rozległ się głos [Boży] z obłoku, mówiący: ‛To jest mój Syn wybrany. Jego słuchajcie’” (Łukasza 9:35). 10 Czy przy wyżej wspomnianych okazjach Bóg oświadczył, że jest własnym Synem, że posłał samego siebie i sam siebie uznał? Nie; Bóg Ojciec, Stwórca, mówił za każdym razem, że posłał swego Syna, Jezusa — odrębną jednostkę mającą wykonać wyznaczone przez Niego zadanie. Z tego powodu w całych Pismach Greckich wielokrotnie określa się Jezusa mianem „Syna Bożego”. Nigdzie jednak nie napotykamy wyrażenia ‛Bóg Syn’, gdyż Jezus nie był wszechmocnym Bogiem; był Synem Boga. Są to dwie różne osobistości i żadna „tajemnica” teologiczna nie jest w stanie zmienić tej prawdy. Ojciec na pozycji wyższej niż Syn 11. Jak Jezus wykazał, że Bóg go przewyższa? 11 Jezus zdawał sobie sprawę z tego, że nie dorównuje swemu Ojcu, lecz jest Mu pod każdym względem podporządkowany. Wiedział, iż jest umiłowanym Synem, i sam też darzył Ojca głęboką miłością. Dlatego nieraz wypowiadał się na przykład tak: „Syn nie może niczego podejmować z własnej inicjatywy, lecz tylko to, co widzi, że czyni Ojciec” (Jana 5:19). „Zstąpiłem z nieba nie po to, aby czynić wolę swoją, lecz wolę Tego, który mnie posłał” (Jana 6:38). „Moja nauka nie jest moją, lecz Tego, który Mnie posłał” (Jana 7:16, Biblia Tysiąclecia, wyd. II). „Ja Go znam [Boga], bo od Niego jestem i On mnie posłał” (Jana 7:29, BT). Ten, kto posyła, zajmuje wyższą pozycję. Posłaniec jako sługa jest niższy. Bóg wystąpił w roli posyłającego, natomiast Jezus miał spełnić zlecone mu zadanie. Nie są Oni tacy sami. Jezus wyraził to w następujący sposób: „Sługa nie jest większy nad pana swego ani poseł nie jest większy od tego, który go posłał” (Jana 13:16, Bw). 12. Która przypowieść ukazuje podporządkowaną pozycję Jezusa wobec Ojca? 12 Prawdę tę uwypukla również pewna przypowieść podana przez Jezusa. Przyrównał w niej swego Ojca, Jehowę Boga, do właściciela winnicy, który wyruszył w daleką podróż, przedtem jednak powierzył tę plantację opiece dzierżawców, najwidoczniej obrazujących żydowskich przywódców religijnych. Po jakimś czasie właściciel posłał sługę, aby sprowadzić trochę owoców z tej winnicy, ale dzierżawcy go pobili i odesłali z niczym. Następnie gospodarz posłał drugiego sługę, ale spotkało go to samo. Identycznie potraktowano trzeciego sługę, wydelegowanego przez pana. Wówczas właściciel (Bóg) powiedział: „Wyślę syna mego umiłowanego [Jezusa]; może tego uszanują”. Tymczasem niewdzięczni dzierżawcy rzekli: „To jest dziedzic, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze. I wyrzuciwszy go poza winnicę, zabili” (Łukasza 20:9-16, Bw). Niezbicie poświadcza to jeszcze raz, że Jezus jest podporządkowany swemu Ojcu, będąc przez Niego posyłany w celu pełnienia Jego woli. 13. Jakie niedwuznaczne wypowiedzi biblijne świadczą o tym, że Bóg jest wyższy od Jezusa? 13 Sam Jezus wyznał: „Ojciec jest większy ode mnie” (Jana 14:28). Trzeba mu wierzyć, gdyż na pewno znał prawdę o swojej zależności od Ojca. Apostoł Paweł także wiedział, że Bóg jest wyższy od Jezusa, i dlatego napisał: ‛Syn również będzie podporządkowany Bogu’ (1 Koryntian 15:28). Zgodna z tym jest ponadto wypowiedź Pawła z Listu 1 do Koryntian 11:3: „Głową Chrystusa jest Bóg”. Jezus potwierdził, że ma nad sobą Boga, gdy swoim uczniom oznajmił: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, i do Boga mego i Boga waszego” (Jana 20:17). 14. Jakie dalsze wersety biblijne potwierdzają, że Jezus nie jest Bogiem Wszechmocnym? 14 Chrystus wskazał na nadrzędną pozycję Boga, gdy matka dwóch jego uczniów poprosiła, żeby po objęciu przez niego władzy w Królestwie mogli oni zasiąść jeden po jego prawicy, a drugi po lewicy. Odpowiedź brzmiała: „Nie do mnie (...) należy dać wam miejsce po mojej prawej i lewej stronie” (Mateusza 20:23, Biblia poznańska). Gdyby Jezus był wszechpotężnym Bogiem, decyzja w tej sprawie zależałaby od niego. Ale rzecz miała się inaczej. Prawo takie przysługiwało tylko jego Ojcu. A podając proroctwo o zakończeniu teraźniejszego systemu rzeczy, Jezus również oświadczył: „O dniu tym lub godzinie nie wie nikt: ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec” (Marka 13:32). Jeżeliby Jezus był Bogiem Wszechmocnym, niewątpliwie znałby ten dzień i godzinę. Tymczasem nie orientował się w tej sprawie, gdyż nie był wszechwiedzącym Bogiem. Był Synem Bożym i nie został zaznajomiony ze wszystkim, co wiedział jego Ojciec. 15. Jak Jezus tuż przed śmiercią wskazał, że jest podporządkowany Bogu? 15 Krótko przed śmiercią Jezus dał wyraz podporządkowaniu wobec swego Ojca, mówiąc w modlitwie: „Ojcze, jeśli sobie życzysz, odsuń ten kielich ode mnie. Niemniej jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się dzieje” (Łukasza 22:42). Do kogo Jezus się modlił? Czy do samego siebie? Nie; Chrystus zwracał się do swego Ojca w niebiosach. Wynika to jasno z jego słów: „Nie moja wola, lecz Twoja niech się dzieje”. Trochę później, już w chwili śmierci, Jezus zawołał: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?” (Marka 15:34). Do kogo skierował te słowa? Czy do siebie? Na pewno nie. Jezus wołał do swego niebiańskiego Ojca. 16. Jak śmierć i zmartwychwstanie Jezusa dodatkowo potwierdziły, że nie mógł on być samym Bogiem Wszechmocnym? 16 Po śmierci Jezus przebywał około trzech dni w grobie. Kto go wskrzesił? Nie mógł tego zrobić sam, gdyż był martwy. A gdyby nie umarł naprawdę, nie dostarczyłby okupu za grzech Adama. Jednakże on umarł, i mniej więcej przez trzy dni był w stanie niebytu. Apostoł Piotr wyjaśnił, kto przywrócił Jezusowi życie: „Bóg dał mu zmartwychwstać, rozluźniwszy pęta śmierci” (Dzieje Apostolskie 2:24). Wyżej stojący Bóg Wszechmocny wywiódł z grobu swego poddanego, którym był Jego umiłowany Syn, Jezus. Posłużmy się innym przykładem: Kto był wyżej postawiony, gdy Jezus zbudził Łazarza ze śmiertelnego snu? Oczywiście Jezus, skoro potrafił wyprowadzić Łazarza spośród umarłych (Jana 11:41-44). Tak samo było w wypadku zmartwychwstania Jezusa. Dokonać tego mógł tylko Bóg, zajmujący nadrzędne stanowisko. 17. Jaki jeszcze dowód poświadcza, że Jezus nie był Bogiem? 17 Jezus żadną miarą nie mógł być samym Bogiem, gdyż został przez Niego stworzony. Weźmy pod uwagę, jak w tak zwanej Biblii warszawskiej oddano 14 werset rozdziału 3 Księgi Objawienia: „To mówi Ten, który jest Amen, świadek wierny i prawdziwy [Jezus], początek stworzenia Bożego”. Podobnie jest napisane o Jezusie w Liście do Kolosan 1:15, 16, gdzie czytamy: „Ten jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym całego stworzenia, ponieważ za jego pośrednictwem było stworzone wszystko inne w niebiosach i na ziemi (...). Wszystko to zostało stworzone poprzez niego i dla niego”. A zatem wszechmocny Bóg osobiście stworzył w niebie swego Syna, po czym „za jego pośrednictwem”, czyli „poprzez niego” uczynił inne rzeczy, tak jak dobry fachowiec może zatrudnić zdolnego wykonawcę, aby dla niego pracował. Wzmianka o rzeczach stworzonych „za jego pośrednictwem” nie dotyczy samego Jezusa, gdyż był on już wcześniej powołany do istnienia przez Boga. Dlatego określa się go mianem „pierworodnego” i „jednorodzonego”. Kiedy się mówi o dziecku pierworodnym bądź jedynym, nigdy to nie oznacza jakoby ono było tą samą osobą co ojciec. Zawsze wiadomo, że chodzi o dwie odrębne jednostki — ojca i dziecko. Duch święty — osoba czy czynna moc? 18. Czego Biblia naucza na temat ducha świętego? 18 A jak się przedstawia sprawa z domniemaną trzecią osobą Trójcy, duchem świętym, któremu przypisywana jest ta sama moc, natura i wiekuistość, co Ojcu i Synowi? W Biblii nie ma żadnej wzmianki o tym, jakoby duch święty dorównywał Bogu i Chrystusowi. Z Ewangelii według Marka 1:10 wynika na przykład, że przy chrzcie Jezusa duch święty spoczął na nim „jak gołąb”, a nie w postaci ludzkiej. Duch święty zstępujący na Jezusa nie był konkretną osobą, lecz czynną mocą Bożą. Wyposażony w nią potrafił on uzdrawiać chorych i wskrzeszać umarłych. W Ewangelii według Łukasza 5:17 podano: „A w Niego [Jezusa] wstąpiła moc Pańska, tak że mógł uzdrawiać” (Romaniuk). Później, w dniu Pięćdziesiątnicy, również apostołowie otrzymali od Boga moc, aby chorym cudownie przywracać zdrowie, a martwym życie. Czy weszli przez to w skład jakiegoś bóstwa? Na pewno nie; za pośrednictwem Chrystusa jedynie otrzymali od Boga moc sprawiania tego, czego ludzie normalnie nie potrafią dokonywać. 19. Dlaczego duch święty nie może być trzecią osobą Trójcy? 19 O tej samej czynnej mocy wspomina Paweł w Liście do Efezjan 5:18, zachęcając: „Stale bądźcie napełnieni duchem”. Podobnie w Dziejach Apostolskich 7:55 zanotowano, że Szczepan był „pełen ducha świętego”. A w dniu Pięćdziesiątnicy wszyscy naśladowcy Jezusa „zostali napełnieni duchem świętym” (Dzieje Apostolskie 2:4). Czy człowiek może zostać napełniony inną osobą? W żadnym wypadku; może natomiast być napełniony mocą pochodzącą od Boga. Duch Święty jest tą samą dynamiczną siłą, którą Bóg się posłużył do stworzenia wszechświata. W Księdze Rodzaju 1:2 czytamy: „Nad powierzchnią wód unosiła się tu i tam czynna moc Boża”. 20. Jaka wizja udostępniona Szczepanowi także pokazuje, że nauka o Trójcy nie może polegać na prawdzie? 20 W jakiś czas po zmartwychwstaniu Jezusa uczeń Szczepan oglądał w wizji niebo, gdzie „ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga” (Dzieje Apostolskie 7:55, BT). Dostrzegł tam zatem dwie odrębne osoby: (1) Boga i (2) wskrzeszonego Jezusa Chrystusa. W widzeniu tym w ogóle nie pojawia się duch święty, nie jest on bowiem trzecią osobą rzekomej Trójcy. Chodzi w tym wypadku o czynną moc Bożą, pochodzącą od Stwórcy, a nie o jakiś niezależny byt. Właśnie dlatego Szczepan widział tylko dwie, a nie trzy osoby. 21, 22. (a) Co w pewnej encyklopedii religijnej przyznano na temat ducha świętego? (b) Jakie zagadnienia będą omówione w następnym artykule? 21 Omawiając sprawę ducha świętego, autorzy dzieła New Catholic Encyclopedia przyznali: „S[tary] T[estament] najwyraźniej nie przedstawia ducha Bożego jako osoby ani w sensie czysto filozoficznym, ani w rozumieniu Semitów. Duch Boży to po prostu moc Boża. Niekiedy wspomina się o nim jako czymś odrębnym od Boga, ale tylko dlatego, że tchnienie Jahwe operuje poza Nim samym”. W wymienionej encyklopedii stwierdza się ponadto: „Większość tekstów N[owego] T[estamentu] ukazuje ducha Bożego jako coś, a nie kogoś; najwyraźniej widać to w paralelnym zestawieniu tego ducha z mocą Bożą”. 22 W świetle powyższych faktów koncepcja Trójcy, „fundamentalna” nauka chrześcijaństwa, nie może polegać na prawdzie. Obala ją Słowo samego Boga. Z Biblii jasno wynika, że Jehowa Bóg jest miłościwym Ojcem, a Jezus Chrystus to Jego umiłowany Syn, który tak bardzo kocha swego Ojca, że gotów był trwać w posłuszeństwie aż do śmierci. Niektórzy jednak utrzymują, iż pewne wersety biblijne zdają się popierać dogmat o Trójcy; dlatego w następnym artykule rozpatrzymy kilka z nich. Omówimy też pochodzenie tej nauki oraz wyjaśnimy, dlaczego stanowi ona tak istotny składnik doktryny nominalnego chrześcijaństwa. Jak byś na to odpowiedział: ◻ Czego Biblia uczy o Bogu i o Jezusie? ◻ Jak Pismo Święte przedstawia stosunki łączące Ojca z Synem? ◻ Wymień kilka wersetów biblijnych, z których wynika, że Bóg jest wyższy od Jezusa. ◻ Dlaczego duch święty nie może być składnikiem Trójcy? [Ilustracja na stronie 13] Jezus oświadczył: „Ojciec jest większy ode mnie”
pan piotr jest wyższy od swojego syna
